Chleb Chleb mielony Sam chleb w postaci zwykłej, moczony i odciśnięty, był jako zanęta stosowany od dawna szczególnie przy łowieniu leszczy. Do mieszanek zanętowych używany jest w postaci zmielonej. Spośród wielu gatunków i odmian nadaje się tylko świeży chleb biały, nie wykazujący skłonności do szybkiego kwaśnienia. Najlepiej, jeśli składa się z mąki grubo mielonej. Ususzo­ny i zmielony tworzy białawą mączkę. Taką samą barwę zachowuje po namoczeniu. W zanęcie stosowany jest jako baza. Stosowany do łowienia z gruntu i z pół wody. Skutkuje na wszelkie ryby spokojnego żeru, szczególnie zaś jego walory smakowe upodobały sobie leszcze. Zanęty ze zmielonym chlebem trzeba namoczyć na kilka godzin przed łowieniem. Bułka tarta Bułka tarta Produkt powszechnie dostępny w sklepach niezbyt się nadaje. Przede wszystkim jest zbyt grubo zmielony, a w tej postaci nadaje się jedynie tylko do niektórych zanet karpiowych i lesz­czowych. Ponadto z reguły wyrabia się go z pieczywa niesprzedanego, a więc nieświeżego i nie najlepszej jakości, niejednokrotnie z domieszką chleba. By uzyskać surowiec właściwej ja­kości trzeba wysuszyć bułki możliwie świeże, po czym prze­trzeć je lub zmielić i jeszcze ewentualnie odsiać; ma powstać coś w rodzaju jasnej mączki. Mączkę ciemną, o charakterystycznym zapachu, otrzymuje się bulki podpiekanej na wolnym og­niu. czyli z rodzaju suchara. W zanęcie stosowana jest jako baza – do 50%. Bulka jasna, drobno utarta, smakuje wszystkim rybom, ale szczególnie nadaje się do łowienia leszczy i płoci z gruntu. Nie syci ryb, dlatego że łatwo rozprasza się w wodzie. Zaliczyć można ją do środków półspulchniających. Zanętę należy przyrządzić na tyle wcześnie aby bułka całkowicie spęczniała. Bułka z pieczywa o grubszym ziarnie i grubiej zmielona może zainteresować dużą rybę. Należy z niej odsiać mączkę drobną, by nie formował się obłoczek przyciągający drobnicę. Ciemna, podpiekana bułka przyciąga szczególnie płoć. Średnio zarówno syci jak i zlepia. Przy łowieniu powierzchniowym należy ją dodawać z umiarem – do 15%. Przy łowieniu z gruntu zawartość można zwiększyć do 25%. Suchar mielony Najlepszy jest chleb tostowy opiekany, po czym zmielony i przesiany. Można jednak używać także innych gatunków chleba oraz gotowych su­charów spożywczych. Stosowany przy łowieniu z powierzchni i z gruntu, na wszelkie ryby, choć jak na połów drobnicy zawiera za dużo protein. Dość sycący, ma właściwości zlepiające. Jasnobrązowy na sucho, po namoczeniu przybiera barwę rudobrązową. Na mokro pęcznieje. Szybko rozprasza sie w wodzie. Doskonały jako domieszka do bułki tartej. Biszkopt mielony Różnego rodzaju ciastka z mąki pszennej, jaj i cukru. Bogate w składniki: oprócz glukozy i dekstrozy biszkopt zawiera tłuszcz w ilości znacznie większej niż suchar. Do zanęty dodawany jest jako składnik smakowy. Stosowany przy łowieniu gruntowym i powierzchniowym. Dość sycący, ma właściwości zlepiające. Dodawany do zanęt ubogich ponieważ bardzo poprawia ich smak. Łatwy do zmiele­nia, kłopotliwy w mieszaniu. Dostępny gotowy do użycia w większości sklepów wędkarskich. Otręby Są ubocznym produktem przemiału zbóż. Otręby składają się głównie z otoczek ziaren. Zawierają też nieoddzielone resztki mąki. W wędkarstwie często używa się ich do przechowy­wania i czyszczenia białych robaków. Do zanęt wykorzystuje się głównie otręby pszenne. Przed dodaniem do niektórych mieszanek trzeba je przemielić. Mają charakter pobudzający. Stosowane zarówno w zanętach gruntowych i powierzchniowych. Maja za zadanie spulchnić zanętę. Są niezbyt sycące, działają przeczyszczająco. Na sucho brązowawe, po nawilżeniu ciemnobrązowe. Dodane w ilości większej niż 30% powodują, że zanęta się rozpada. Mielone otręby mają właściwości zlepiające. Na sucho wyglądają jak jasnokremowa mączka, po zmoczeniu stają się jasnobrązowe. Sycą, a w dodatku są mało strawne.