"NIEBO ZŁOTE CI OTWORZĘ" Niebo złote ci otworzę, w którym ciszy biała nić jak ogromny dźwięków orzech, który pęknie, aby żyć zielonymi listeczkami, śpiewem jezior, zmierzchu graniem, aż ukaże jądro mleczne ptasi świt. Ziemię twardą ci przemienię w mleczów miękkich płynny lot, wyprowadzę w rzeczy cienie,
Temat 25. Poezja Krzysztofa Kamila Baczyńskiego – „Niebo złote ci otworzę” Zapoznam się z treścią i analizą wiersza K. K. Baczyńskiego „Niebo złote ci otworzę”. Zapoznaj się z treścią wiersza K. K. Baczyńskiego „Niebo złote ci otworzę” (biblioteka POLONA). Typ materiału: Lektura szkolna Posłuchaj na kanale „Polska Poezja” na YouTube interpretacji wiersza „Niebo złote ci otworzę”. Typ materiału: Materiał multimedialny Przeczytaj tekst ze strony dotyczący wiersza „Niebo złote ci otworzę”. Typ materiału: Tekst Krzysztof Kamil Baczyński – poeta miłości i śmierci – scenariusz lekcji. Typ materiału: Scenariusz zajęć Temat 26. Czesław Miłosz i jego poezja Zapoznam się z postacią oraz twórczością Czesława Miłosza. Obejrzyj film opisujący sylwetkę Czesława Miłosza. Typ materiału: Materiał multimedialny Zapoznaj się z materiałem „Poetyckie poszukiwanie rzeczywistości” i wykonaj ćwiczenia. Typ materiału: Lekcja z Epodręcznika Przeczytaj tekst ze strony pt. „Czesław Miłosz. Sylwetka twórcza – poezja”. Typ materiału: Tekst Przeczytaj tekst ze strony dotyczący Czesława Miłosza oraz etapów i cech jego twórczości. Typ materiału: Tekst Obejrzyj program telewizyjny „Let Poland Be Poland” dotyczący Czesława Miłosza. Materiał filmowy został wyprodukowany przez United States Information Agency (USIA) i wyświetlony r. podczas stanu wojennego. Obecnie jest udostępniony na kanale Ambasady Stanów Zjednoczonych w Warszawie na YouTube. Typ materiału: Materiał multimedialny Temat 27. Czesław Miłosz – „Campo di Fiori” Poznam wiersz Czesława Miłosza „Campo di Fiori” i dokonam jego analizy. Wysłucham także audycji poświęconej postaci Giordano Bruno oraz wybiorę się na wirtualny spacer po Campo di Fiori. Posłuchaj z kanału „Polska Poezja” na YouTube interpretacji wiersza Czesława Miłosza „Campo di Fiori”. Typ materiału: Materiał multimedialny Zapoznaj się z materiałem ze strony dotyczącym analizy wiersza Czesława Miłosza „Campo di Fiori”. Typ materiału: Tekst Obejrzyj fragment filmu na kanale „Edudu Video” na YouTube dotyczący postaci Czesława Miłosza, wiersza „Campo di Fiori” i motywu tyrtejskiego (do 9:25 minuty). Typ materiału: Materiał multimedialny Posłuchaj audycji Jacka Ejsmonda na antenie Polskiego Radia „Z dziejów odwagi cywilnej – Giordano Bruno”. Typ materiału: Materiał multimedialny Udaj się, dzięki Google Maps, na wirtualną wycieczkę po Campo di Fiori w Rzymie i zwróć uwagę na pomnik Giordano Bruno. W kontekście wiersza Miłosza, jakie masz odczucia widząc postać filozofa wznoszącą się nad grupami turystów? Typ materiału: Materiał multimedialny Temat 28. Polscy laureaci Nagrody Nobla z dziedziny literatury Zapoznam się z zagadnieniem Literackiej Nagrody Nobla i uzyskam informacje, którzy Polacy zostali jej laureatami. Zapoznaj się z tekstem autorstwa Agata Szwedowicz ze strony dotyczącym ogólnych informacji na temat Literackiej Nagrody Nobla. Typ materiału: Tekst Przeczytaj tekst ze strony dotyczący Nagrody Nobla i polskich noblistów z dziedziny literatury. Warto zaznaczyć, że w 2019 do grona laureatów dołączyła jeszcze Olga Tokarczuk. Typ materiału: Tekst Zapoznaj się z fragmentami audycji „O Nagrodzie Nobla dla Czesława Miłosza” z cyklu Archipelag Miłosz (Polskie Radio, Narodowy Instytut Audiowizualny). Dla zainteresowanych – wysłuchaj całość nagrania. Jak myślisz, czym dla pisarza jest taka nagroda? Typ materiału: Materiał multimedialny Przeczytaj tekst ze strony Ministerstwa Kultury dotyczący przyznania w 2019 r. literackiej Nagrody Nobla Oldze Tokarczuk. Typ materiału: Tekst Temat 29. Język w świecie wartości Uzyskam wiedzę dotyczącą wartościowania w języku oraz dowiem się, jaką odgrywa rolę w tekstach medialnych i wypowiedziach polityków. Zapoznaj się z materiałem „Język wartości – wartościowanie w języku” i wykonaj ćwiczenia. Typ materiału: Lekcja z Epodręcznika Zapoznaj się z materiałem „O specyfice tekstów medialnych i wypowiedziach polityków” i wykonaj ćwiczenia. Typ materiału: Lekcja z Epodręcznika Język nośnikiem wartości – scenariusz lekcji ze strony Typ materiału: Scenariusz zajęć Temat 30. Tadeusz Borowski – autor i jego twórczość Zapoznam się z sylwetką pisarza Tadeusza Borowskiego oraz uzyskam ogólne informacje dotyczące jego twórczości. Przeczytaj tekst ze strony dotyczący życia i twórczości Tadeusza Borowskiego. Typ materiału: Tekst Zapoznaj się z materiałem „Cywilizacja śmierci. Doświadczenie Holocaustu jako próba kultury i człowieczeństwa” i wykonaj ćwiczenia. Typ materiału: Lekcja z Epodręcznika Dla zainteresowanych – posłuchaj jednej z dwóch audycji z archiwum Polskiego Radia. Do wyboru – wywiad z Tadeuszem Borowskim o roli socrealistycznego pisarza, bądź wspomnienia Tadeusza Drewnowskiego o autorze. Typ materiału: Materiał multimedialnyNiebo złote ci otworzę – interpretacja. Niebo złote ci otworzę to wiersz literatury współczesnej, nurtu tzw. apokalipsy spełnionej, napisany w 1943 roku. Autorem utworu był Krzysztof Kamil Baczyński, polski poeta pokolenia Kolumbów, naznaczonego wojennym piętnem, który w wieku zaledwie 23 lat poległ w powstaniu warszawskim.Spis treści Przemiana: 1 Raj: 1 Wiosna: 1 Wojna: 1 1 w którym ciszy biała nić jak ogromny dźwięków orzech, który pęknie, aby żyć 5zielonymi listeczkami, śpiewem jezior, zmierzchu graniem, aż ukaże jądro mleczne ptasi świt. 10w mleczów miękkich płynny lot, wyprowadzę z rzeczy cienie, które prężą się jak kot, futrem iskrząc zwiną wszystko w barwy burz, w serduszka listków, 15w deszczów siwy splot. I powietrza drżące strugi jak z anielskiej strzechy dym zmienię ci w aleje długie, w brzóz przejrzystych śpiewny płyn, 20aż zagrają jak wiolonczel[1] żal — różowe światła pnącze, pszczelich skrzydeł hymn. WojnaJeno wyjmij mi z tych oczu szkło bolesne — obraz dni, 25które czaszki białe toczy przez płonące łąki krwi. Jeno odmień czas kaleki, zakryj groby płaszczem rzeki, zetrzyj z włosów pył bitewny, 30tych lat gniewnych czarny pył. 15 VI 1943 religijnych Opozycję do twórczości powyższych stanowiła literatura pokolenia wojennego, zwanego pokoleniem Kolumbów. Należeli do niego poeci i pisarze urodzeni na początku lat 20. XX wieku, którzy w czasie wybuchu wojny wchodzili w dorosłość, np. Krzysztof Kamil Baczyński, Tadeusz Gajcy, Tadeusz Borowski.
English translations by Bill Johnston:I'll open for you a golden skywhere the white thread of silence is,like a great nut with sound insidewhich breaks in two that it might livethrough small green leaves, the song of lakes,the music that the twilight makes,until its milky kernel's shownby the birdlike turn for you the unyielding landinto the soft and gracious flightof thistledown; from objects rendshadows arching their spines like cats,fur glistening; they'll fold it all intothe hearts of leaves, into storm-hues,the gray rains' tangled trembling streams of air like smokefrom angels' cottages I'll turnfor you into long lanes; I'll makethe liquid song clear birches singuntil they play, like the lamentof cellos, in pink shoots of light,an anthem of bees' from my eyes take outthis stabbing shard of glass--the days'image, by which white skulls are broughtover meadows of blood change the cripple's time, coverthe gravestones with a cloak of river,the dust of battle wipe from my hair,those angry years'black dust.
Niebo złote ci otworzę Anioł biały Wiersze Baczyński Krzysztof Kamil. 8.0 (10 ocen) wspólnie z Universitas możesz wysłać do nas tekst przez formularz.
* * * (Niebo złote ci otworzę...) Niebo złote ci otworzę, w którym ciszy biała nić jak ogromny dźwięków orzech, który pęknie, aby żyć zielonymi listeczkami, śpiewem jezior, zmierzchu graniem, aż ukaże jądro mleczne ptasi świt. Ziemię twardą ci przemienię w mleczów miękkich płynny lot, wyprowadzę z rzeczy cienie, które prężą się jak kot, futrem iskrząc zwiną wszystko w barwy burz, w serduszka listków, w deszczów siwy splot. I powietrza drżące strugi jak z anielskiej strzechy dym zmienię ci w aleje długie, w brzóz przejrzystych śpiewny płyn, aż zagrają jak wiolonczel żal – różowe światła pnącze, pszczelich skrzydeł hymn. Jeno wyjmij mi z tych oczu szkło bolesne – obraz dni, które czaszki białe toczy przez płonące łąki krwi. Jeno odmień czas kaleki, zakryj groby płaszczem rzeki, zedrzyj z włosów pył bitewny, tych dat gniewnych czarny pył. Wiersz ten to jeden z najświetniejszych i najbardziej znanych ero¬tyków młodego poety, spopularyzowany brawurowym wykonaniem Ewy Demarczyk (autorem muzyki jest Zygmunt Konieczny). Jako że mamy do czynienia z tekstem pochodzącym z ostatniego etapu drogi poetyckiej Baczyńskiego, mniemy tu znaleźć wszystkie zasadnicze wyznaczniki stylu i postawy autora. Adresatką i zarazem bohaterką wiersza jest kobieta – przewodnicz¬ka i opiekunka poety, muza, wprowadzająca go do zaczarowanego ogrodu poezji i miłości. Jednak kochankowie nie potrafią przekroczyć bariery oddzielającej ich od krainy nieskrępowanego, zmysłowego szczęścia – dostępu broni „czas kaleki”. Poeta i jego ukochana usiłują chronić się w świecie własnych wizji i doznań, ale na próżno pragną utrwalić w świadomości arkadyjską krainę, zaludnioną duchami roślin i zwierząt, na próżno bronią do niej dostępu realnej rzeczywis¬tości. W ich oczach tkwi inny widok – i ten drastyczny, okrutny obraz nakłada się na ten pierwszy, sielski i czysty. W przedziwnym „dwójwidzeniu”, niczym na omyłkowo po raz drugi naświetlonej kliszy fotograficznej, współistnieją, nawzajem niszcząc się i sobie zaprzeczając, dwa kwiaty – kraina miłości i kraina wojny. Poeta staje rozdarty pomiędzy dwoma wzajemnie wykluczającymi się obszara¬mi, co zostaje ukazane poprzez antagonizm następujących po sobie obrazów; jasny – ciemny, radosny – ponury, miłosny – śmiercionośny, ponadczasowy – historyczny, wewnętrzny (intymny, prywatny) ¬zewnętrzny. Opisowi dwóch kwiatów służą przede wszystkim metafory wzro¬kowe – przy czym warto zwrócić uwagę na wzajemne przenikanie się wizji pochodzących z kontrastujących ze sobą rzeczywistości: wybuch skojarzony zostaje z pękaniem owocu, wysypywaniem się nasion, rozkwitaniem kwiatu, rozchylaniem się płatków pąka a te z kolei obrazy są silnie nacechowane znaczeniami erotycznymi. Obra¬zy spełnienia miłosnego i śmierci przeplatają się i przenikają, a że w dodatku towarzyszy im wrażenie ruchu, przepływu – efekt stanowi znakomite odzwierciedlenie skomplikowanej sytuacji tragicznych ko¬chanków. Jak zwykle u Baczyńskiego dynamiczny, zmienny obraz powoduje, że wiersz ma charakter surrealnej wizji. Można by powiedzieć wręcz, że rzeczywistość poetycka jest „nierzeczywista”, zjawiskowa – mamy do czynienia z wizją, a nie opisem (marzenie? sen?). Odczucie takie potęguje jasny, harmonijny, spokojny, jednolity koloryt, w jakim utrzymane są obrazy z pierwszej części wiersza (tj. strof 1-3), a także subtelne i ulotne wrażenie dźwiękowe i dotykowe (spokój, wycisze¬nie, miękkość). Charakterystyczne jest, że Baczyński chętnie decyduje się na po¬łączenie w jednej metaforze elementów bądź to ze sobą sprzecznych, bądź pochodzących z odległych pól semantycznych (przenosząc np. określenie wrażeń słuchowych na wzrokowe) – taki sposób obra¬zowania to synestezja. Pejzaż nierealny, w jakim egzystuje para kochanków, jest nie¬zwykle subtelny – barwy, odcienie, migotliwe światłocienie, delikat¬ne dźwięki, filigranowe przedmioty nazywane za pomocą zdrobnień, ulotne wrażenia dotykowe (miękkość, puszystość sierści) – wszystko to robi wrażenie poetyckiej impresji, w której autor chciał uchwycić najbardziej nietrwałe doznania. Seans miłosny odbywa się „na peryferiach rzeczywistości”. Towarzyszy mu – równie baśniowe ¬światło: rozproszone, blade, nieostre, odrealniające, zmiękczające kontury przedmiotów. Krytycy podkreślają, że na wyobraźnię Baczyńskiego widoczny wpływ ma Słowacki z późnego, mistycznego okresu twórczości. Jemu poeta zawdzięcza być może ową płynność pejzażu, a także umiejętność łączenia w jeden obraz różnych stanów skupienia ma¬terii. Zupełnie jednak obca musiałaby się wydać Słowackiemu refleksja na temat wydarzeń bieżących – bo też i doświadczenie, jakie stało się udziałem pokolenia Kolumbów, nie miało dotąd odpowiednika w his¬torii. Stąd natężenie grozy i gwałtowność protestu, jaki przynosi ostatnia część wiersza. W konflikcie antagonistycznych światów – w rozdarciu pomiędzy krainą łagodności i śmierci, lub też między wyobraźnią, sztuką, poezją a realnym życiem, Baczyński chce bronić tego pierwszego. Nie oznacza to cofania się przed podjęciem decyzji, nie powoduje to ucieczki przed wyborem, który stał się nakazem przyniesionym przez historię. Jak wiemy, poeta konsekwentnie wypełnił swój obowiązek, płacąc za to cenę najwyższą. Jednak w wierszu znajdziemy ślad wewnętrznego sprzeciwu, który wkrótce przerodzi się niemal w obsesję i stanie się zasadniczym motywem twórczości Baczyńskiego. Bowiem poeta niemal do końca będzie miał poczucie, iż idąc do walki, stając się żołnierzem, spełniając swoją powinność wobec Pol¬ski, tym samym niszczy w sobie to, co najcenniejsze – prawo do indywidualnego szczęścia, do miłości, ojcostwa, rozwoju artystycznego i duchowego. Nie wycofując się ani przez moment – podkreślmy to ¬dotkliwie odczuwa balast podjętej decyzji. W końcowym wniosku wiersz jest pesymistyczny. Autor uświa¬damia sobie, że im piękniejszy jest świat jego marzeń, tym większym ciężarem będzie dla niego jego zniszczenie. Zdaje sobie sprawę, że będzie musiał gorzko odpokutować za „roztkliwianie się nad różą, gdy płonęły lasy”, oczarowanie światem. ostatnie słowa brzmią niczym przedśmiertne westchnienie – żal za tym, co ukochał. Warto zatrzymać się na moment przy wersyfikacyjnej budowie utworu. Jej analiza bowiem ujawni nam jeszcze jedną ważną cechę poezji Baczyńskiego – dążność do stylizacji. Wiersz zbudowany jest z układów powtarzalnych, regularnych, symetrycznych. Strofy 1-3 to rozbudowane okresy zdaniowe i za¬razem trzy obszerne porównania. Tylko 4. strofa składa się z dwóch zdań, ale są to paralele, nie rozbijają zatem wewnętrznej spójności. Zestrojem akcentowym, na którym opiera się melodia wiersza, jest trochej, dzięki czemu utwór mieści się w tradycyjnym kanonie ga¬tunku (pieśni). Inną cechą charakterystyczną jest przeplatanie rymów męskich i żeńskich. Te cechy budowy i kompozycji wiersza wskazują na typową dla poety stylizację sielsko-dziecięco-ludową, który to chwyt literacki pozwalał Baczyńskiemu w naturalny sposób uzasadnić cechy pod¬miotu lirycznego jego wierszy – pewną niedojrzałość delikatność, chłopięcość, dziecięcość nawet. Trudno za nią winić autora, który skończył swoją drogę artystyczną w wieku dwudziestu trzech lat. Mimo pesymistycznego zakończenia wiersz Niebo złote ci otwo¬rzę... zachowuje pogodny charakter marzenia – o niemożliwym do odzyskania świecie poezji i miłości.
Z głową na karabinie - treść wiersza. Nocą słyszę jak coraz bliżej. drżąc i grając krąg się zaciska. A mnie przecież zdrój rzeźbił chyży, wyhuśtała mnie chmur kołyska. A mnie przecież wody szerokie. na dźwigarach swych niosły płatki. bzu dzikiego; bujne obłoki. były dla mnie jak uśmiech matki.
Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki >> Autor Tytuł Niebo złote ci otworzę... Pochodzenie 1942-1943-1944z rękopisu autora Data wydania 1942-1944 Źródło Skany na Commons Inne Cały zbiórPobierz jako: Indeks stron Niebo złote ci otworzę,w którym ciszy biała nić jak ogromny dźwięków orzech, który pęknie, aby żyć zielonymi listeczkami, śpiewem jezior, zmierzchu graniem, aż ukaże jądro mleczne ptasi świt. Ziemię twardą ci przemienię w mleczów miękkich płynny lot, wyprowadzę z rzeczy cienie, które prężą się jak kot futrem iskrząc zwiną wszystko w barwy burz, w serduszka listków, w deszczów siwy splot. I powietrza drżące strugi jak z anielskiej strzechy dym zmienię ci w aleje długie, w brzóz przejrzystych śpiewny płyn, aż zagrają jak wiolonczel żal — różowe światła pnącze pszczelich skrzydeł hymn. Jeno wyjmij mi z tych oczu szkło bolesne — obraz dni, które czaszki białe toczy przez płonące łąki krwi. Jeno odmień czas kaleki, zakryj groby płaszczem rzeki, zetrzyj z włosów pył bitewny, tych lat gniewnych czarny pył. 15. VI. 43.
magia oraz ***Niebo złote ci otworzę oraz określisz ich funkcję. Porównasz utwory Biała magia oraz ***Niebo złote ci otworzę, wskazując na podobieństwa i różnice pomiędzy nimi. Źródło: Pixabay, domena publiczna. Eros i Tanatos w poezji Krzysztofa Kamila Baczyńskiego – Biała magia oraz ***Niebo złote ci otworzę
Montaż poetycko-muzyczny wykorzystujący fragmenty poezji Baczyńskiego. Oprawę muzyczną stanowią piosenki Ewy Demarczyk i Marka Grechuty. Bibliografia:K. K. Baczyński: Utwory wybrane. Kraków Święch: Wiersze Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Warszawa 1991. Oprawę muzyczną stanowią pieśni:Niebo złote ci otworzę… w wyk. E. Demarczyk z cyklu Wiersze wojenne (muz. i ar. Z. Konieczny, sł. K. K. Baczyński) z płyty LP 033 Ewa Demarczyk – (muz. i sł. M. Grechuta) z kasety M 004 Markart– M. Grechuta – Dziesięć ważnych słów. Czas realizacji scenariusza: ok. 25 minut. O wierszach miłosnych Baczyńskiego wspominaliśmy dotąd tylko mimochodem, chociaż już pierwszy utwór, „Zła kołysanka”, reprezentował ten gatunek. Poeta uprawiał go z wyraźnym zamiłowaniem od najwcześniejszych lat – pierwsze erotyki datują się jeszcze z czasów gimnazjalnych i stanowią niemałą grupę juweniliów. Ale pełne egzaltacji wyznania zakochanego chłopca nie miały większej wartości artystycznej. „Noc” przynależy już do innego okresu twórczości, który zaczął się jesienią 1941 r., kiedy to nastąpiło brzemienne w skutki „porażenie okupacyjne”! Miało ono wpływ także na erotyki Baczyńskiego. Zimą 1941 r. Krzysztof poznał swoją przyszłą żonę Barbarę Drapczyńską, która stała się odtąd jedyną jego muzą. Jej dedykował wiele utworów i jej stylizowany portret, wielokrotnie powtarzany, nadaje poetyckim erotykom rys jedności, sprawia, że tak wyraźnie wyodrębniają się one spośród innych utworów poety (Jerzy Święch) (Rozpoczyna pieśń „Niebo złote ci otworzę” w wykonaniu Ewy Demarczyk) I Miła moja, kochana. Taki to mroczny noc, tak już dawno ciemna noc, a bez gwiazdpo której drzew upiory wydarte ziemi – nieba nad nami jak krzyż złamanych dudnią po ziemi, noce schodzą do dnia,dni do nocy odchodzą, nie łodzie – trumny rodzą,w świat grobami odchodzą, odchodzi czas we snach, (Fragment pieśni „Miłość” Marka Grechuty) II A serca – tak ich mało, a usta – tyle ich,My sami – tacy mali, krok jeszcze – przejdziem w (...) Dostęp do pełnego scenariusza możesz uzyskać w ciągu minuty, za 9 zł.
Za pomocą tego motywu wskazujemy najczęściej przemiany wewnętrzne bohaterów. Przykładem może tu być metamorfoza Jacka Soplicy w księdza Robaka, będąca znakiem pokuty za popełnione zło. Jednakże również „cielesne” przemiany stanowią metafory; ich przykłady zostały np. zebrane z mitów przez Owidiusza w. NIP: 952-187-70-87 Niebo złote ci otworzę. Niebo złote ci otworzę, w którym ciszy biała nić jak ogromny dźwięków orzech, który pęknie, aby żyć zielonymi listeczkami, śpiewem jezior, zmierzchu graniem, aż ukaże jądro mleczne ptasi świt.[]Jeno wyjmij mi z tych oczu szkło bolesne - obraz .niebo złote ci otworzę tekst
